تحقیق سيكلوپات شخصيت

يك دامنه از صفات شخصي، يك موفقيت بي بها كه شخص را منعكس مي‌كند، يك سطح هوشياري و هوشياري فرعي كه ضرورت و جوهر طبيعت داخلي ما را به تصوير مي كشد، شخصيت مي باشد. يك شرح متمايز مي تواند به صورت يك دب  اكبر بي نظير و منحصر نبود. از صفات رفتاري سازگار شرح داده شود. اكثر ما مردم، داراي نوعي از هويت يكپارچگي هستيم، يعني يكپارچگي شخصي/ نوعي  تمايلي براي خود بازتابي در ما وجود دارد. بحث به تفسير اين امر مي پردازد كه چرا خود/ self در توسعه مغز و آناتومي ما مردم اهميت دارد. فكر و هوشياري و نگاهي به شخص سالمتر همراه با همتاي آن ها را به سمت سايكو پاتولوژي يا اختلافات ذهني مي كشاند.

1- خود مهم انگاري (خود بزرگ بيني): اين امر كافي نيست كه درك كنيم كه چه چيزي ما بايد باشيم همگي اينكه بدانيم كه ما چه هستيم و درك نمي كنيم كه چه هستيم مگر اينكه بدانيم چه بايد باشيم، در روزگار ما، خود را ملزم كرده ايم كه «خودمان را پيدا كنيم» و يك آرزويي كه همراه ما هست و به اين ترتيب هسته وجودي خودمان را گم ك رده ايم، كه عمل نكنيم بلكه زندگي كنيم، اصل self hood يا تحقيق فعلي براي ان مي تواند توسط نظريه شخصيت شرح داده شود كه يك رابطه بين ابعاد هيجاني و ادراكي را بررسي مي‌كند. بعبارت ديگر، آنچه كه ما درباره خودمان ، محيطمان و سايرين احساس مي كنيم داراي يك ارتباط انديشه و ادراك اين تأثيرات است.

ناحيه رشد و جوانه زني علاقه ما در داخل روانشناسي مربوط به خود شناسي مي گردد. رفتار شما به آن چيزي گره خورده است كه نحوه برداشت شما از خودتان در ارتباط با بقيه جهان ناميده مي شود، و اينكه شما چگونه كارهاي خودتان را كنترل و تعيين كنيد بستگي به درك شما از دلايل انجام كار دارد. چنين راهبردهايي براي مديريت و كنترل زندگي خودما منطبق با خود- كفايي (خود بسندگي) مي باشد كه به صورت عقيده ما درباره توانايي خودمان براي انجام رفتارهايي شرح داده مي شود كه بايد منجر به پس آمدهاي پيش بيني شده (مورد انتظار) گردد: خودكفايي زياد، اعتماد را نشان مي دهد كه در آن محدوده ما مي توانيم پاسخ هاي ضروري براي حصول قدرت را اجرا نماييم وخودكفايي كم آشفتگي را نشان مي دهد كه در آن پاسخ هاي ضروري ممكن است ماوراي توانايي هاي ما باشد. خودشناسي و خود شايسته پنداري تركيب مي شوند تا يكپارچگي شفعي يا همبستگي شخصيت را شكل دهند. از اطلاعات و نحوه اعمال آن و تعامل با واقعيت همان گونه كه توسط ديگران درك مي شود يك هويت (يكپارچگي شخصيت) شكل مي گيرد. يكپارچگي فردي، توسط هاينرها رتمن بررسي گرديد دو ايده استقلال، اگو (نفس) را مطرح كرد. اگو توسط فرويد تعريف گرديد كه مولفه تصميم گيري شخصيت است، كه مطابق با قانون واقعيت عمل مي‌كند كه در آن جستجوي تاخير رضايت از متحركت هاي پنهان مي پردازد تا اينكه موقعيت هاي مناسب بتواند پيدا شود